Thaipography Archive
ไทยโปกราฟี อาร์ไคฟว์
Public visual archive of Thai letterform on Instagram and Flickr:
#thaipographyarchive
Sneak peek Thaipography Project ด้วยงาน sketches ของแบบตัวอักษรที่ไม่ได้ไปต่อ! โปรเจ็คนี้เกิดจากความสนใจที่อยากจะออกแบบตัวอักษรละติน หรือตัวอักษรภาษาอังกฤษ ที่ตั้งต้นจากตัวภาษาไทยก่อน หรือเรียกง่ายๆ ว่าถ้าตัวละตินได้รับอธิพลจากตัวไทยมันจะออกมา เป็นยังไงได้บ้างในมุมมองของเรา เราเป็นคนที่ชอบดูตัวอักษรไทย โดยเฉพาะในยุคที่เป็นงานมือ (1960-1970) มันสนุกมาก พอได้ดูเยอะๆ เข้า ก็จะเจอ pattern ประมาณนึงว่าตัวไทยจะชอบทำโครงสร้างหรือ construction ทรงนี้ เป็นลูกเล่นที่เห็นบ่อยๆ และพอจะจับทางได้ว่าประมาณนี้ หรือบางลูกเล่นก็เป็นลูกเล่นที่รู้สึกว่ามันดูออกแบบมากับตัวไทย ทำให้เราเริ่มตั้งคำถามว่า สามารถนำมาทำเป็นฟอนต์ดีมั้ย แล้วตัวภาษาอังกฤษจะหน้าตาเป็นยังไง เข้าใจแหละว่าตัวไทยในยุคนั้น เป็นไปได้ว่าน่าจะได้รับอธิพลจากละติน และหรือภาษาอื่นมาก่อน แล้วจึงได้มาผสมความเป็นตัวเอง หรือความเป็นตัวอักษรไทย จริตไทยๆ เข้าไป เป็นความลื่นไหลทางวัฒนธรรม ที่ถูกรวมปนเปกันไปมาอยู่แล้ว ครั้งนี้เราจึงลองเอาจริตไทยและ/ หรือโครงสร้างของตัวไทยที่เรามองเห็นจากมุมมองของนักออกแบบตัวอักษร แล้วทำ(ย้อนกลับ)ไปเป็นตัวละติน จะได้หน้าตาแบบไหน รอชมกันต่อไป :) #sketches #typesketches #typesketch #thaipographyproject #thaipographyarchive
boom.type
เวลาเราเจอป้ายเก่าๆ แบบนี้ เรามักจะเข้าไปสำรวจดูรายละเอียดใกล้ๆ และพยายามพิสูจน์ว่ามันคือป้ายเขียนมือจริงไหม จุดสังเกตง่ายๆ คือตัวอักษรที่ซ้ำกัน อย่างของป้ายนี้ อาจจะสังเกตที่ ง.งู โดยจะมีรายละเอียดที่ไม่เหมือนกันซะทีเดียว เป็นสเน่ห์ของป้ายเขียนมือที่ชวนมองทุกครั้งที่พบเจอ ป้ายอันนี้ที่เจอ สังเกตว่ามีความเนี๊ยบสูงมาก ตัวอักษรที่ซ้ำกันก็คล้ายกันมากจนตั้งข้อสงสัยว่าเขาเขียนมันขึ้นมาได้ยังไง มีการใช้ไอคอนโทรศัพท์ที่ทำให้รู้ว่าป้ายนี้น่าจะอยู่มานานพอสมควร สมัยนั้นน่าจะไม่มีการฉายโปรเจ็คเตอร์แล้ววาดทับเหมือยสมัยนี้ (หรือมี?) เสียดายที่ไม่ได้เดินไปดูใกล้ๆ ว่าเลข 19 นั้นต่อด้วยเลขอะไร ใช่ปี ค.ศ. ไหม สิ่งที่พิเศษมากๆ เกี่ยวกับป้าเขียนมือแบบนี้คือการจัดวาง layout ที่ถูกจัดการให้ออกมาพอดิบพอดีกับหน้างาน สมัยนี้ทำในโปรแกรมยังต้องขยับแล้วขยับอีก แต่คนสมัยก่อนนี่มีฝีมือสุดๆ ไปเลย ดีเทลตรงตัวเลขก็น่าสนใจ จากที่ทาสีเรียบๆ ก็เปลี่ยนมาเป็นการทาแบบวนเป็นวงกลม ไม่แน่ใจว่าเกิดจากการอยากสร้าง texture หรือถมสีเพราะสีจะหมดหรือเปล่า หรือตั้งใจทำให้ขอบมน เพื่อทำให้ป้ายดูไม่แข็งทื่อจนเกินไปก็เป็นได้ ใครชอบดูป้ายแบบนี้ วันหลังแท็กรูปมาได้ที่ #thaipographyarchive นะคะ อยากรู้ว่าคนอื่นเจอป้ายแบบนี้ แล้วคิดตามเพลินๆ เหมือนเราไหม ������
boom.type
ปกติเรามักใช้การเดินเป็นวิธีการเดินทางและสำรวจเมืองอยู่แล้ว แต่ไม่ค่อยได้ถ่ายภาพระหว่างทางมากนัก พอช่วงหลังทำโปรเจกต์ walk wander ที่อยากส่งเสริมให้คนออกมาเดินกันมากขึ้น พร้อมๆ กับอยากผลักดันแนวคิด Walkable City ก็ทำให้สอดส่องสายตามองหาคอนเทนต์มาเขียน บวกกับถ่ายภาพมากขึ้นตามไปด้วย . ‘ป้าย ฟอนต์ และการออกแบบหน้าร้าน’ เป็นซีนแรกๆ ในระหว่างทางที่เราจะเห็นเวลาเดิน นอกจากชื่อร้านที่บางทีก็สุดแสนครีเอทีฟจนเผลออมยิ้ม การจับคู่สี ออกแบบฟอนต์ หรือกระทั่งการจัดวางป้ายหน้าร้านก็นับเป็นศิลปะริมถนนหรือในตรอกซอกซอยที่ชวนให้ตั้งใจมอง ยังไม่นับการเดินไปวิเคราะห์กับเพื่อนร่วมทางไปถึงอายุของร้าน บริบทของย่าน และรายละเอียดอื่นๆ อีกนะ อยากชวนให้ทุกคนออกไปเดินสำรวจเมืองกันเยอะๆ สนุกด้วยแข็งแรงด้วย . ภาพและข้อความ : เดือนเพ็ญ จุ้ยประชา #UrbanCreature #ป้าย #thaipographyarchive
urbancreatureth
Typewalk EP3 (1/3) มาแล้วฮะ ครั้งนี้เราเริ่มออกนอก กทม แล้ว! ครั้งนี้เราไปกันที่ นครปฐม ณ บ้านพิพิธภัณฑ์งิ้วราย ๒ ในพื้นที่กว่า 4 ไร่ เราไปกันมาแล้ว 3 รอบ ในเดือนนี้ (มีนาคม 2025) รอบแรกที่ไปคือไปเข้าชมเฉยๆ จากคำชักชวนของ @santi.stuff บังเอิญได้เจอกับ อจ อเนกและอจ วรรณา ทำให้ได้มีโอกาสกลับมาถ่ายเต็มๆ ไปอีกสองรอบ ไปถ่ายตัวหนังสือแบบจุกๆ ต้องขอบคุณ อจ อเนก และ อจ วรรณา นาวิกมูล และทีม ที่อนุญาตให้เราถ่ายและพูดคุยกันจนทะลุปรุโปร่งขนาดนี้ . .nLink in Bio . . เลยคุยกันว่าเราน่าจะมีอีพีที่ออกนอก กทม กันไปเรื่อยๆ เลย เลยเปลี่ยนชื่อจาก BKK เป็น Boom & Santi Typewalk แทน ไม่มีความซับซ้อนเลย เป็นการตั้งชื่อแบบตามหน้างาน มันก็จะออกมาประมาณนี้ ������ . . ������ : บ้านพิพิธภัณฑ์ ๒ งิ้วราย ������ : เสาร์-อาทิตย์ 10.00 - 17.00 ������ : มีที่จอดรถ #thaipography #thaipographyarchive #typethai #thaitype #thaitypeface #thaipeface
boom.type
Found in my cabinet ������������ #thaipographyarchive
boom.type
นี่คือเว็บไซต์รวบรวมการออกแบบฟอนต์ไทย โดย ‘บูม-พร้อมพรรณ ศุขสุเมฆ’ ที่อยากชวนทุกคนหยุดดูป้ายร้านค้า ตึก อาคารบ้านเรือนให้นานขึ้น พร้อมถ่ายภาพเก็บไว้ลงคลัง เพราะเมื่อผ่านไปแล้วเราอาจไม่มีโอกาสได้กลับมาเห็นป้ายเหล่านี้อีก .nThaipography Archive เป็นส่วนหนึ่งของ Thaipography Project ที่มาจากความตั้งใจออกแบบฟอนต์ตัวอักษรไทยแล้วนำมาดัดแปลงเป็นตัวอักษรแบบละติน หรือกลุ่มตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ยังคงความเป็นไทยอยู่ ซึ่งเป็นกระบวนการออกแบบตัวอักษรแบบย้อนกลับ เพราะปกติการออกแบบฟอนต์ภาษาไทยที่ใช้กันทั่วไปนั้นจะออกแบบด้วยตัวละตินก่อนแล้วค่อยแปลงเป็นภาษาไทย . นับเป็น ‘การทดลอง’ เล็กๆ ของผู้มีความสนใจในตัวอักษรว่า หากเราสลับวิธีออกแบบแล้ว คนไทยจะดูออกไหมว่าฟอนต์นี้เริ่มต้นจากแบบอักษรไทย และชาวต่างชาติจะอ่านตัวอักษรละตินเหล่านี้ออกไหมหากสวมความเป็นไทยเข้าไป . ซึ่งก่อนจะนำมาสู่กระบวนการทดลองทั้งหมดก็ต้องมีคลังรูปแบบตัวอักษรไทยที่มากพอจะเห็นเอกลักษณ์และแนวทางได้ แพลตฟอร์มคลังป้ายตัวอักษรไทยจึงถือกำเนิดขึ้นมา . ด้วยเวลากว่า 6 ปีที่บูมสนใจในเรื่องตัวอักษรและลายเส้นของไทย เธอเริ่มจากการศึกษาข้อมูลที่รวบรวมตัวอักษรและการออกแบบของไทย จนปี 2022 บูมเจอหนังสือ ‘แกะรอยตัวพิมพ์ไทย’ ของ ‘ประชา สุวีรานนท์’ และได้รู้ว่าอาจารย์ใช้เวลาเป็น 10 ปีในการรวบรวมรูปแบบการออกแบบ และทำให้รู้ว่ามีคนสนใจเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ยังขาดแหล่งที่รวบรวมการออกแบบฟอนต์และแบบตัวอักษรที่อาจสูญหายไว้ . เธอจึงสร้าง Thaipography Archive ไว้เป็นพื้นที่แบ่งปันและเก็บรักษางานออกแบบดีๆ พร้อมชวนผู้ที่สนใจในภาพป้ายไทยอย่าง @thaiposign และ @thaipography_photo มาช่วยรวบรวมตัวอักษรและเรียนรู้ข้อมูลงานออกแบบเหล่านี้ให้ละเอียดขึ้น โดยคาดหวังให้แพลตฟอร์มนี้เป็นแหล่งความรู้สำหรับนักเรียน นักศึกษา หรือคนที่สนใจในอนาคตได้ . หากใครสนใจ ลองเข้าไปดูกันได้ที่ www.thaipography-archive.com และถ้าเจอป้ายเท่ๆ ควรค่าแก่การเก็บไว้ในคลังก็ติดแฮชแท็ก #thaipographyarchive กันได้เลย . อ่านในรูปแบบเว็บไซต์ที่ : urbancreature.conn#UrbanCreature #WhatsUp #ThaipographyArchive
urbancreatureth
นี่คือเว็บไซต์รวบรวมการออกแบบฟอนต์ไทย โดย ‘บูม-พร้อมพรรณ ศุขสุเมฆ’ ที่อยากชวนทุกคนหยุดดูป้ายร้านค้า ตึก อาคารบ้านเรือนให้นานขึ้น พร้อมถ่ายภาพเก็บไว้ลงคลัง เพราะเมื่อผ่านไปแล้วเราอาจไม่มีโอกาสได้กลับมาเห็นป้ายเหล่านี้อีก .nThaipography Archive เป็นส่วนหนึ่งของ Thaipography Project ที่มาจากความตั้งใจออกแบบฟอนต์ตัวอักษรไทยแล้วนำมาดัดแปลงเป็นตัวอักษรแบบละติน หรือกลุ่มตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ยังคงความเป็นไทยอยู่ ซึ่งเป็นกระบวนการออกแบบตัวอักษรแบบย้อนกลับ เพราะปกติการออกแบบฟอนต์ภาษาไทยที่ใช้กันทั่วไปนั้นจะออกแบบด้วยตัวละตินก่อนแล้วค่อยแปลงเป็นภาษาไทย . นับเป็น ‘การทดลอง’ เล็กๆ ของผู้มีความสนใจในตัวอักษรว่า หากเราสลับวิธีออกแบบแล้ว คนไทยจะดูออกไหมว่าฟอนต์นี้เริ่มต้นจากแบบอักษรไทย และชาวต่างชาติจะอ่านตัวอักษรละตินเหล่านี้ออกไหมหากสวมความเป็นไทยเข้าไป . ซึ่งก่อนจะนำมาสู่กระบวนการทดลองทั้งหมดก็ต้องมีคลังรูปแบบตัวอักษรไทยที่มากพอจะเห็นเอกลักษณ์และแนวทางได้ แพลตฟอร์มคลังป้ายตัวอักษรไทยจึงถือกำเนิดขึ้นมา . ด้วยเวลากว่า 6 ปีที่บูมสนใจในเรื่องตัวอักษรและลายเส้นของไทย เธอเริ่มจากการศึกษาข้อมูลที่รวบรวมตัวอักษรและการออกแบบของไทย จนปี 2022 บูมเจอหนังสือ ‘แกะรอยตัวพิมพ์ไทย’ ของ ‘ประชา สุวีรานนท์’ และได้รู้ว่าอาจารย์ใช้เวลาเป็น 10 ปีในการรวบรวมรูปแบบการออกแบบ และทำให้รู้ว่ามีคนสนใจเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ยังขาดแหล่งที่รวบรวมการออกแบบฟอนต์และแบบตัวอักษรที่อาจสูญหายไว้ . เธอจึงสร้าง Thaipography Archive ไว้เป็นพื้นที่แบ่งปันและเก็บรักษางานออกแบบดีๆ พร้อมชวนผู้ที่สนใจในภาพป้ายไทยอย่าง @thaiposign และ @thaipography_photo มาช่วยรวบรวมตัวอักษรและเรียนรู้ข้อมูลงานออกแบบเหล่านี้ให้ละเอียดขึ้น โดยคาดหวังให้แพลตฟอร์มนี้เป็นแหล่งความรู้สำหรับนักเรียน นักศึกษา หรือคนที่สนใจในอนาคตได้ . หากใครสนใจ ลองเข้าไปดูกันได้ที่ www.thaipography-archive.com และถ้าเจอป้ายเท่ๆ ควรค่าแก่การเก็บไว้ในคลังก็ติดแฮชแท็ก #thaipographyarchive กันได้เลย . อ่านในรูปแบบเว็บไซต์ที่ : urbancreature.conn#UrbanCreature #WhatsUp #ThaipographyArchive
urbancreatureth
Found it my cabinet ������������ #thaipographyarchive
boom.type
Have more information ?
มีข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับป้ายนี้ ?
Contact:
thaipography.archive(at)gmail.com